Η Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων εν όψει της νέας ιεραποστολικής χρονιάς 2012-2013, διοργάνωσε την Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012, στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων «Η Πλατυτέρα» το 10ο Ιερατικό Συνέδριο, με θέμα του «Η οικογένεια στην εποχή της κρίσης».
Το Πρόγραμμα του Συνεδρίου, άρχισε το πρωί με Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό Αγίας Τριάδος του
Στα προβλήματα της οικογένειας προστέθηκαν το άγχος της επιβίωσης, η αδυναμία προσαρμογής στις νέες συνθήκες, η απελπισία και τα χρέη που κάνουν τις σχέσεις των μελών της να έρχονται σε αδιέξοδο. Η Εκκλησία, επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, οφείλει, μέσω της αναζωπύρωσης της λειτουργίας των ενοριών της, να βοηθήσει τις οικογένειες σε τρεις κατευθύνσεις: να εμπνεύσει την νοικοκυροσύνη στη διαχείριση των οικονομικών του σπιτιού και να οδηγήσει στην απεξάρτηση από τη λογική της ικανοποίησης κάθε επιθυμίας. Δεύτερον, να προτείνει και να προβάλλει την έννοια της αλληλεγγύης και της αγάπης μεταξύ των μελών της οικογένειας, ζητώντας την αφιέρωση περισσότερου χρόνου στη γνήσια επικοινωνία.
Και η τρίτη κατεύθυνση είναι η προβολή της εμπιστοσύνης στο Θεό και την πρόνοιά Του και όχι το στήριγμα στα υλικά αγαθά και τις ηδονές. Αυτές οι κατευθύνσεις οδηγούν σ’ αυτό που ονομάζουμε μετάνοια, ενώ ο κ. Νεκτάριος προέτρεψε τους ιερείς να ενισχύσουν μέσω των Φιλοπτώχων Ταμείων όσο είναι εφικτό τις εμπερίστατες οικογένειες. Κατέληξε, επισημαίνοντας ότι το νέο ιεραποστολικό έτος θα είναι αφιερωμένο στην ποιμαντική της οικογένειας, στα πλαίσια και της ενοριακής ζωής, αλλά και της προσωπικής προσπάθειας κάθε ιερέα.
Στη συνέχεια, μίλησε με θέμα «Οι διαγεννεακές συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια» ο Πρωτ. Αδαμάντιος Αυγουστίδης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ψυχίατρος και συγγραφέας. Ο ομιλητής τόνισε την δυσκολία των γονέων να αποδεχθούν το πέρασμα των παιδιών τους στην εφηβεία και την ενηλικίωση, καθώς δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ένα τέτοιο πέρασμα προϋποθέτει την τακτοποίηση των αποχωρισμών και την ανεξαρτητοποίηση, την κατάκτηση της ταυτότητας (ποιος είμαι, τι πιστεύω και ποιες αρχές έχω) και την διαγραφή των χρεών του παρελθόντος (ελευθερία και προσωπική ευθύνη για τα λάθη, αλλά και υπέρβασή τους).
Ο ομιλητής έκανε έναν παραλληλισμό με την κοινωνία της κρίσης και επεσήμανε ότι στην πατρίδα μας μέσα από την κρίση συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είχαμε αποχωριστεί μύθους (όπως το ότι οι Ευρωπαίοι μάς αποδέχονταν για το ιστορικό μας παρελθόν και παραθεωρούσαν το παρόν μας), ότι είχαμε χάσει την ταυτότητά μας (αρνούμενοι την ιδιοπροσωπία, τις αξίες και την ιστορία μας και παραδίδοντας τον εαυτό μας στην καταναλωτική ευμάρεια), ενώ δεν είναι καθόλου εύκολο να τακτοποιήσουμε τα χρέη μας (μάθαμε να ζούμε και είμαστε εξαρτημένοι από τα δανεικά).
Τόσο η οικογένεια, όσο και η κοινωνία πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και η ποιμαντική προσπάθεια της Εκκλησίας θα πρέπει να στοχεύσει στην καλλιέργεια του αισθήματος ευθύνης έναντι της ζωής, ελευθερίας και βίωσης αξιών ως κριτηρίων για την ταυτότητά μας, αρκεί να ξαναβρει την προφητική διάσταση του λόγου της και να προβάλλει τόσο πνευματικά όσο και φιλάνθρωπα την πρόταση ζωής της.
Δεύτερος εισηγητής ήταν ο Πρωτ. Γεώργιος Δορμπαράκης, Θεολόγος, φιλόλογος και συγγραφέας, ο οποίος μίλησε με θέμα «Η ποιμαντική των εφήβων και των γονέων τους». Ο ομιλητής επεσήμανε ότι το κύριο πρόβλημα της εφηβείας είναι η έλλειψη ψυχικής ταυτότητας, η οποία γεννά ανασφάλεια, ενώ τόνισε ότι τόσο οι γονείς όσο και η κοινωνία δεν έχουμε μάθει να ακούμε τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, αλλά και τις αντιρρήσεις των νέων, με αποτέλεσμα το χάσμα να επιτείνεται.
Ο διάλογος αποτελεί πρόκληση για ταπείνωση όλων όσων νομίζουμε ότι είμαστε αυθεντίες, ενώ η προσέγγιση των νέων απαιτεί ειλικρίνεια, σεβασμό στην ελευθερία τους και νίκη κατά της υποκρισίας. Χρειάζεται να βλέπουμε το νέο, όπως και κάθε άνθρωπο στη σύνολη διάσταση της προσωπικότητας και της ζωής και όχι αποσπασματικά, είπε ο π. Γεώργιος και με πλούσια παραδείγματα από τη ζωή και την διδασκαλία σύγχρονων γερόντων και ασκητών κατέληξε λέγοντας ότι η Εκκλησία μπορεί να προσφέρει την πνευματική διάσταση στη συνάντηση και στα προβλήματα των γενεών.
Τρίτος εισηγητής ήταν ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Λινοσπόρης, ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, ο οποίος μίλησε με θέμα «Η ποιμαντική αξιοποίηση του θεσμού της Σχολής Γονέων». Ο ομιλητής παρουσίασε το επί δεκαετία συντελούμενο έργο των Σχολών Γονέων της τοπικής Εκκλησίας, το οποίο μαρτυρεί πλούσια ποιμαντική φροντίδα, αλλά και ρεαλισμό, με σκοπό τη βοήθεια από κάθε πλευρά της οικογένειας, προτρέποντας τους ιερείς να στηρίξουν περαιτέρω το θεσμό.
Αυτή τη στιγμή λειτουργούν τρεις σχολές Γονέων: η μία στην πόλη, η δεύτερη στη Νότια Κέρκυρα με έδρα τη Λευκίμμη και η τρίτη στη βόρεια Κέρκυρα, με έδρα τους Αυλιώτες.
Κατόπιν έγινε εκτενής συζήτηση πάνω στις εισηγήσεις, ενώ μετά το μεσημεριανό γεύμα, έγινε χωρισμός των ιερέων σε ομάδες συζητήσεως ανά αρχιερατικές περιφέρειες, συζητήθηκαν περαιτέρω οι εισηγήσεις και τα πορίσματα ανακοινώθηκαν στην ολομέλεια του Συνεδρίου το απόγευμα. Σχόλια πάνω στα πορίσματα έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ο οποίος και έκλεισε το Συνέδριο καλώντας τους ιερείς να αγωνιστούν, παρά τις δυσκολίες της κρίσης, να σχετιστούν με τις οικογένειες των ενοριτών τους και, με όσο πιο σύγχρονα ποιμαντικά δεδομένα, να βοηθήσουν τόσο πνευματικά όσο και υλικά
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα πλαίσια του Συνεδρίου οι ιερείς προέβησαν σε εθελοντική αιμοδοσία, ενισχύοντας την κάλυψη των μεγάλων αναγκών σε αίμα που υπάρχουν στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας.
ΚΕΙΜΕΝΟ:romfea.gr ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: koskinad.blogspot.gr
.jpg)
