ΕΞΟΔΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΚΟΥΔΗ



 «Μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως».
Με θλίψη, αλλά και καύχηση «εν Κυρίω», αποχαιρέτησα, νοερά, την ημέρα των Θεοφανείων έναν από τους κορυφαίους αρχιμουσικούς των φιλαρμονικών σωμάτων του νησιού μας και τον πρώτο Αρχιμουσικό της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών, του χωριού μας,  τον πολυτάλαντο, τον φωτισμένο και δυναμικό μαέστρο των
Κυνοπιαστών, τον αγαπητό μου φίλο Γιώργο Αρκούδη του Αθανασίου, με τον οποίο διατηρούσα ειλικρινή φιλία, εξ’ αιτίας της παιδικής φιλίας και αγάπης, που είχαν μεταξύ τους οι αείμνηστοι πατέρας του και γονείς μου, καθώς και η εν ζωή μητέρα του, ιδιαίτερα δε η μακαριστή μητέρα μου, η οποία ήταν πάνω κάτω συνομήλικη με τους γονείς του και μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά του χωριού μας. Μια φιλία, που διατήρησαν μέχρις τέλους της ζωής των και μας μετέδωσαν αυτά τα αγνά αισθήματα και σε μας τα παιδιά τους. Ας είναι ελαφρύ το χώμα, που τους σκεπάζει!
Ο Γιώργος ήταν περίπου δέκα χρόνια μεγαλύτερός μου, και οφείλω να πω, ότι με εντυπωσίαζε και με ενέπνεε με την ευγενική προσωπικότητά του, την έξοχη μουσική του κατάρτιση, την καλοσύνη του προς εμάς τους νεωτέρους, που πηγαίναμε στο πρώτο κτίριο της Φιλαρμονικής, για να μελετήσουμε το όργανό μας, αλλά και τα επόμενα χρόνια, σε πολλές ευκαιρίες, που συναντιόμασταν είτε στην εκκλησία του χωριού μας, είτε και σε άλλες εκκλησίες της πόλεως Κερκύρας, εκείνος, ως μαέστρος των εκκλησιαστικών χορωδιών, εγώ, αρχικά ως νεαρός Διάκονος και αργότερα, ως Πρεσβύτερος, όπου συλλειτουργούσαμε τα άχραντα μυστήρια. Γιατί ο Γιώργος ήταν ευσεβέστατος και βαθειά πιστός στην Εκκλησία του Αναστημένου Χριστού και ήθελε πάντα, μέσα από τις μουσικές του γνώσεις, να υμνεί το Θεό και το έκανε με τον πιο σοβαρό, δυναμικό και πειστικό τρόπο.
Όσοι τον γνωρίσαμε, θα θυμόμαστε το κριτικό πνεύμα του, τη διορατική του σοφία, τις μουσικές του ικανότητες και την ακτινοβολία της παρουσίας του. Ο Γιώργος, είτε διεύθυνε εκκλησιαστική χορωδία, είτε φιλαρμονικό σώμα, ήταν εξαιρετικά σοβαρός, προσεκτικός και άψογος. Ήθελε πάντοτε να εκτελούνται οι παρτιτούρες της μουσικής με ακρίβεια και ορθότητα. Γι’ αυτό ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός, ως μαέστρος και δάσκαλος, αλλά πολύ φιλικός και αγαπητός με τους μαθητές και συνεργάτες του. Μπορώ, ως παιδαγωγός να πω, ότι κατείχε έμφυτα την παιδαγωγική σκέψη και πράξη. Αυτό δηλαδή, που εμείς οι δάσκαλοι σπουδάζουμε, για να εφαρμόσουμε στη αίθουσα διδασκαλίας, ο Γιώργος, ας μου επιτραπεί η σκέψη, το προσέλαβε δια της Θείας Φωτίσεως. Ίσως και το γεγονός, ότι το άψυχο σώμα του εγκαταστάθηκε αναπαυμένο στη γη του χωριού μας, την ημέρα των Φώτων, να είναι ένα σημάδι, μία ένδειξη της επισκίασης και του Θείου φωτισμού του.
 Ποίος μπορεί να αρνηθεί ότι ο μαέστρος μας έζησε και δίδαξε τη νεολαία του χωριού μας με ήθος, με μουσικές γνώσεις και παιδεία, μέσα από την καρδιά του, μέσα από το είναι του;
Με εμπνευσμένες πρωτοβουλίες και επιτεύγματα οδήγησε το Φιλαρμονικό Σώμα των Κυνοπιαστών και γενικότερα τη Μουσική τέχνη σε λαμπρή άνθηση. Διακόνησε την Εκκλησία και την κοινωνία με ακλόνητη πίστη,  και ανεπιτήδευτη απλότητα, με γενναιόδωρη αγάπη και καθαρότητα καρδιάς, με δίψα για την ύμνηση του Θεού και την ευχαρίστηση του συνανθρώπου του.
 Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει ότι «Θάνατος τοις ορθώς βεβιωκόσι, μετάστασίς εστιν επί τα βελτίω, και αποδημία προς τα αμείνω, και δρόμος επί τους στεφάνους». Αυτό ασφαλώς ισχύει και για τον μακαριστό μουσικό και μαέστρο, τον πεφιλημένο αδελφό εν Κυρίω, Γιώργο Αρκούδη.
Το όνομά του θα παραμείνει ανεξίτηλο στην ιστορία, όχι μόνο των Κυνοπιαστών Κερκύρας, αλλά γενικότερα της νήσου Κέρκυρας, ως υπόδειγμα Αρχιμουσικού, που θα εμπνέει και θα δείχνει τον δρόμο σε όσους προσπαθούν να ζήσουν με συνέπεια τη δυναμική της μουσικής παράδοσης στον ζώντα κόσμο.
Παράλληλα ο Γιώργος θα  είναι για όλους μας αλησμόνητος!
Αιωνία σου  η μνήμη πεφιλημένε αδελφέ!

Ιστολόγιο Γενικού Περιεχομένου

metaptotíka.blogspot.com. Από το Blogger.

ΦΙΛΙΚΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΜΕΝΟΥ